EXAMINE THIS REPORT ON حالت تهوع در آبله مرغان

Examine This Report on حالت تهوع در آبله مرغان

Examine This Report on حالت تهوع در آبله مرغان

Blog Article

لیزر درمانی یکی از متداول ترین روش های درمانی اسکار است. این فرایند مى تواند ظاهر زخم های قدیمی را تخفیف دهد، جای زخم های آبله مرغان فرو رفته را بهبود بخشد و رنگ جای اسکارها را کمتر کند.

سال ها بعد، این ویروس می تواند با یک گروه پر از تاول کوچک دوباره فعال و ظاهر شود. این ویروس بیشتر در افراد مسن و افرادی با سیستم های ایمنی ضعیف ظاهر می شود.

استفاده از کاسنی، خاکشیر و تخم شربتی. (این ترکیبات موجب خنک شدن بدن و کاهش خارش تاول ها می شود و عوارض آبله مرغان را تقلیل می دهد.)

اسکارهای کم عمق: اسکارهای کم عمق ممکن است بهتر به درمان لیزر پاسخ دهند.

این ویروس بعد از ایجاد آبله‌مرغان، در همه افراد به صورت نهفته ، در مسیر رشته‌های عصبی که از نخاع خارج می‌شوند، جایگزین می‌شود.

عفونت توسط قطرات موجود در هوا رخ می دهد. عفونت از راه تماس نزدیک با بیمار نیز منتقل می شود.

افرادی که به هر علت دستگاه ایمنی ضعیف‌تری دارند، مانند کسانی که داروهای سرکوبگر ایمنی دریافت می‌کنند یا تحت شیمی‌درمانی هستند در صورت ابتلا به آبله‌مرغان در بزرگسالی، در معرض احتمال بالاتر بروز عوارض جدی هستند؛ در نتیجه در فصل بروز آبله ‌مرغان بیشتر باید مراقب خود باشند.

کارهایی که با سرکه قهوه ای انجام می دهید، بسیار ساده است:

میکرونیدلینگ مى تواند در رفع گودی ابله مرغان کمک کند. برای انجام میکرونیدلینگ، ابتدا پزشکان ناحیه ى اطراف اسکار را بى حس مى کنند.

برای بیمار شدن دو شرط کافی حجامت برای آبله مرغان است : نزدیک بودن به بیمار مبتلا به آبله مرغان و نداشتن سابقه بیماری آبله مرغان.

این روند گودی جای آبله مرغان را که در سطح پوست دیده می شوند را ترمیم می کند. از آن جهت که زخم ها بسیار کوچک هستند، این درمان نسبت به لیزر هاى سنتى کربن دی اکسید بسیار راحتتر مى باشد و نتایج آن قابل مشاهده تر می باشد.

سیاست انتشار مطالب سیاست انتشار مقالات پزشکی در دکترتو

مطالب موجود در سایت ، صرفا جهت افزایش اطلاعات عمومی است . هرگونه سئوال درباره بیماری ، تشخیص بیماری و تجویز دارو در حیطه وظایف پزشک بوده و لازم است جهت معاینه ، تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کرده و از خود درمانی بپرهیزید .

آبله مرغان جنینی می‌تواند به مغز جنین آسیب زده و منجر به آنسفالیت، میکروسفالی، هیدروسفالی، کم توانی ذهنی، آسیب به چشم «از بین رفتن آتروفی بینایی، آب مروارید و...» شود. همچنین ممکن است جنین به سایر اختلالت عصبی مانند آسیب‌ به طناب نخاعیه و نقص‌های حرکتی و حسی دچار شود.

Report this page